Carool Rijnierse is tekstschrijfster en plaatst hier iedere dinsdag, donderdag en zaterdag een column over het wel en wee van het leven.
Ze heeft drie zoons, drie honden en drie katten. Meer dan 22 jaar heeft ze voor haar werk gereisd en daardoor een eigen kijk op de wereld gekregen.
Waar ik regelmatig een olifant in een porseleinkast ben, is Willem Engel regelmatig honderd mammoeten tegelijk. Zo ook afgelopen zaterdagavond op Twitter. Terwijl Christian Eriksen aan het vechten was voor zijn leven en gereanimeerd werd op het voetbalveld, twittert Engel dat er een voetbalspeler dood is neergevallen en dat het klaar moet zijn met dat experiment wat men 'vaccin' noemt.
Met trots wil ik jullie melden dat ik vandaag, geheel vrijwillig, mijn beide benen in het gips heb laten zetten. Onze propaganda-koning Jugo de Honge had op zijn Shitter-account al laten doorschemeren dat mijn geboortejaar aan de beurt was. Maanden keek ik er naar uit. De enige uitweg naar een normaal leven. Enigszins jaloers keek ik toe hoe andere mensen mij voorgingen. Bij iedere talkshow waarin BN'ers zich op televisie in het gips lieten zetten, zat ik kwijlend en hunkerend voor de buis. Geen uitzending sloeg ik over. Boe, Zanik en Humbollah; ik keek ze allemaal. En dan hun geweldige gasten! Zo fijn dat ze keer op keer hetzelfde geluid laten horen. Dan weet je in ieder geval zeker dat het normaal is om twee gezonde benen in het gips te laten zetten. Waarom zou je daaraan twijfelen? Giederick Dommers weet echt wel waar hij het over heeft. Net als Ernst Gluipers en Kanon Moordmans.
Zo obstinaat als ik word van de mensen die het allemaal gewoon niet zien of willen zien, zo ontzettend boos en furieus word ik van alle ouders en leerkrachten die maar blijven meegaan in de kindermishandeling die al maanden gaande is. En dan ook nog het lef hebben om hun eigen gedrag goed te praten. Woest word ik ervan. En dat zegt iemand die je niet snel op de kast krijgt.
Het verdeel en heers-spel gaat maar door en door. En juist op de plekken waar verbondenheid is, proberen de media verdeeldheid te creëren. Dit gebeurt al eeuwen. Niks nieuws onder de zon. Echter valt het mij het laatste jaar nog meer op. Alsof er een vergrootglas op staat. Duidelijk dat ze een wig proberen te drijven, om het andere geluid niet te groot te laten worden. Pure angst vanuit de elite, omdat ze niet willen dat het volk in opstand komt.
De eerste ‘besmetting’ met het coronavirus was gesignaleerd in Wuhan op 1 december 2019. Ondertussen zijn we 1,51 jaren, oftewel 18,13 maanden, oftewel 78,86 weken, oftewel 552 dagen verder. Laat ik zeggen dat ik zo’n 500 dagen geleden ben begonnen met teksten schrijven over deze situatie. Over nepnieuws betreffende de vele doodskisten in Italië. Het bleken oude foto’s te zijn van de scheepsramp bij Lampedusa. Makkelijk te googelen. Over de onzin verhalen van Hugo en Jaap, de Rockefeller Foundation tot het nuttigen van gezonde voeding en het nastreven van een gezond leven. Wanneer je eenmaal doorziet wat er aan de hand is, kun je het onmogelijk nìet meer zien. Al zou je het willen. Met mijn teksten probeer ik dus al 500 dagen, op een eigenzinnige manier, mensen mee te geven wat er aan de hand is. De hoop dat alle slapers het ook gaan doorhebben is er nog steeds, al word ik ondertussen wel een beetje kriegelig van de onnozelheid van sommige mensen.
Nee, het is absoluut niet verplicht. Het is geheel vrijblijvend. Maar... Als je je niet laat vaccineren, kun je niet verwachten dat je nog ergens welkom bent. Festivals, discotheken, vliegreizen, restaurants en café’s behoren dan tot de verleden tijd. Ach, en zoals die ene basisschoolleraar zegt: "Je hoeft natuurlijk niet naar een festival." Dat is helemaal niet belangrijk. Inderdaad. Want als het aan de overheid ligt, doen we überhaupt niks sociaals meer.
Gister kreeg ik een appje waar ik erg van schrok. Het was een bericht van de moeder van een vriendje van mijn middelste zoon. Er stond in het appje dat haar zoon Corona had. Nou was dat niet het nieuws waar ik van schrok. Inmiddels zijn we bijna 1,5 jaar verder, dus het zou juist een raar bericht zijn wanneer er stond dat haar zoon in die tijd niet in aanraking met ‘wat-voor-virus-dan-ook’ zou zijn geweest. Nee, het beklemmende gevoel kwam door de overige tekst die er geschreven stond.
Je herkent ze vast en zeker wanneer je ze voorbij ziet komen. Uniek in hun eigen soort. Moedig en vastberaden willen ze koste wat kost de wereld redden. Dapper en heldhaftig. In hun eentje zitten ze achter het stuur in de auto. Met een mondkapje op. Een afdruk en tevens indruk die niet meer uit ons straatbeeld weg te denken is. The Lone Ranger op een missie. Klaar om de pandemie letterlijk te lijf te gaan. Een held zoals we nooit eerder zagen.
Mijn moeder heeft mij geleerd dat er meerdere wegen naar Rome leiden. En ook al is er tegenslag, dat je altijd een keuze hebt. Je vindt óf die andere weg, of je overtuigt jezelf dat het onmogelijk is. In het tweede geval vind je dus een excuus. Die tweede keuze is nooit aan mij besteed geweest. Ik ben er zelfs allergisch voor. Ik zal nooit zomaar iets opgeven wat belangrijk voor mij is. Niet zonder slag of stoot. En ook niet zonder eerst te kijken naar andere mogelijkheden.
We zijn in een tijdperk aangekomen, waarin we beter het zekere voor het onzekere kunnen nemen. Veiligheid en controle boven alles. Hoe hebben we ooit in ons hoofd kunnen halen dat je er gewoon maar op los kon leven. Het liedje ‘leef’ van André Hazes jr. zou op z’n minst gecensureerd moeten worden. Of strafbaar zelfs, wanneer nog één radiozender dit nummer durft te draaien. Het moet afgelopen zijn met ‘Living on the Edge.’ Wat nou ‘geniet van het leven’ en ‘pluk de dag’? Wappies zijn het. Allemaal. Ik ben toe aan verbinding met de totale machtscontrole. Ik wil vrijwillig dat iedere stap die ik zet gecontroleerd gaat worden. En gemonitord, genoteerd en voor eeuwig vastgelegd. Ik zal toegeven dat ik het niet alleen voor een ander doe, maar ook zeker voor mezelf. Veiligheid, controle en zekerheid boven alles.
Peter Slager, bassist van Bløf, verwijt op social media Mark, Hugo en de rest van het ondermijnen van de identiteit van kunst en cultuur. Omdat het voor de meeste artiesten niet alleen hun broodwinning is, maar ook hun hele ziel en zaligheid. En ons demissionair kabinet doet alsof het een uit de hand gelopen hobbyisten zijn die maar achterin de rij moet blijven wachten tot ze hun hobby weer mogen beoefenen.
Onder het kopje ‘coronacrisis’ bij Teletekst pagina 101 weten ze van gekkigheid soms niet meer wat ze moeten schrijven. Al veertien maanden trekt mijn oog daar ook steeds naar toe. De ene keer staat die kop bovenaan de pagina en een andere keer begint ie pas halverwege.
Het is oneerlijk wat er gebeurt. Wanneer alle bacteriën en virussen over de hele wereld spreektijd zouden krijgen, hadden Jaap en zijn kornuiten er flink van langs gekregen.
Het maken van video's en het onderhouden van deze website doen we met heel veel liefde, fulltime, en zonder eigenbelang. Het kost echter veel tijd en geld. Waardeer je ons werk en wil je ons steunen? Dan stellen we een bijdrage zeer op prijs. Dankjewel!
~ Erik van der Horst
IBAN: NL26 ABNA 0593 1707 09
t.n.v. E. van der Horst
...deze website mede mogelijk wordt gemaakt door Goodbye BigTech? Telefoons, laptops en PC's die je privacy respecteren en de nieuwsgierige ogen van BigTech buiten de deur houden.
~ George Bernard Shaw