Carool schreef vrijdag een column over klokkenluiders. Pieter Omtzigt is er ook eentje. Een man met een visie en een missie. Carool vindt dat dat best nog eens gezegd mag worden.
Vrijdag beschreef ik in mijn column het onderwerp Klokkenluiders versus Verraders. Er is op dit moment maar één grote klokkenluider in ons midden. Hij heeft helaas te maken met verraders die hem het licht in de ogen niet gunnen. En ook al heb ik persoonlijk niets met het CDA, ik wil er wel iets over kwijt.
Op 19 januari 2021 hield Pieter Omtzigt een legendarische toespraak over de grove fouten die gemaakt zijn tijdens de toeslagenaffaire. Toch spreekt dit lid van de Tweede Kamer over een fout die al in 2004 is begonnen, toen er werd gesproken over de Wet Kinderopvang. Mensen kinderen. 2004. Reken je even mee? We hebben het over 17 jaar. Al die jaren stapelde zich fout na fout op en niemand die aan de bel wilde trekken? Hoe lang moet er structureel iets misgaan voordat ‘onze’ overheid ontwaakt en iets doet aan onrecht? Of op z’n minst toegeeft dat ze keer op keer fouten maakt?
Omtzigt heeft het over de nieuwe Rutte-doctrine, iets wat ik eerlijk gezegd zelf even moest opzoeken online. Simpel uitgelegd: De man die zoveel steken heeft laten vallen bij de bevolking, is ervan overtuigd dat interne discussies niet gedeeld hoeven te worden met de Tweede Kamer en journalisten. In Jip en Janneke-taal: Zus en broer hebben slaande ruzie. Mama weet ervan, maar het wordt niet gedeeld met vader. Ongelooflijk trouwens dat dezelfde man die zoveel gezinnen verwoest heeft vanwege zijn struisvogelpolitiek, door gelijkluidende mensen weer herkozen is. Hoe dan? Maar goed. Dat terzijde.
Demmink
Pieter Omtzigt is een strijder van het eerste uur waar we zuinig op moeten zijn en die niet zomaar weggebonjourd moet worden richting een andere functie, omdat hij wél gevoelige zaken openbaar durft te maken. Neem nu de zaak Demmink. In 2012 al stelde Omtzigt samen met collega Oskam indringende kamervragen. De aanleiding was dat Demmink werd beschuldigd van verkrachting en pedofilie. Rara, wie gaf de opdracht om dit onderzoek te stoppen? Inderdaad. Onze net herkozen demissionaire minister-president. Zoals Omtzigt zelf al aan heeft gegeven: Er is iets fundamenteels mis in de kamer en in ons land. Bijna het hele kabinet zit in een geluiddichte tunnel. En wanneer er mensen zijn die voor de burgers opkomen (denk ook aan Van Haga en Baudet), dan worden ze door het gros weggezet als complotgekkies.
Gelukkig blijven deze klokkenluiders doorgaan. En geven ze niet zonder slag of stoot op. Als Pieter er zich niet in had vastgebeten, was de toeslagen-affaire nog steeds niet opgelost. De welbekende tunnel waar ons kabinet in gevangen zit, is helaas niets anders dan een weerspiegeling van onze samenleving. Hoeveel mensen voelen ook aan hun water dat er niks klopt van de huidige maatregelen, maar vertikken het om op te staan? Teveel. En waarom roepen zij geen 'nee'? Omdat ze waarschijnlijk denken dat het vanzelf allemaal wel weer normaal wordt. Of omdat ze er niet zo’n last van hebben en voor het gemak maar met de kudde mee sukkelen. De weg van de minste weerstand kiezen, net als de mensen die onze overheid vormen.
Ballen
Maar dan is daar Omtzigt. Die niet tussen die lafaards thuishoort, maar er toch blijft zitten. Niet omdat hij dat leuk vindt, maar omdat hij een goed mens is die het recht wil zien zegevieren. Dat doet mij denken aan een pindakaasreclame uit 2010. Daar zie je een kleine Pieter van den Hoogenband tevergeefs voetballen. Pietertje. Die uiteindelijk goed blijkt in zwemmen en dus het voetballen links laat liggen. Onze Omtzigt mag trots zijn dat hij anders is dan de tunnelbewoners. Hij is er eentje die wel zijn hoofd boven het maaiveld uitsteekt. En als je ballen hebt - net als Pieter - sta je naast hem en toon je jouw support. De laatste der Mohikanen behoren we te verdedigen. Met z’n allen.
#istandwithpieter
#pieteromtzigt
